સંધાન ભર્યું બેધ્યાનપણું!
નખશિખ અંતરધ્યાન ખરું!
ન સતર્ક ન સતાવતું ભલું
નિરંતર ધ્યાની બેધ્યાનપણું...
ખરું સાચું ધ્યાન ધરણું
નખશિખ નિર્લેપ પ્રભુ શરણું
ન ખળભળ ન ખટકતું ભલું
નિતાંત નિરુત્તર બેધ્યાનપણું...
સંનિધિ સ્થિત સાનિધ્ય સમૃદ્ધ
નખશિખ નિર્દેશ અનુરૂપ
ન દ્વિધા ન કર્તાપણું ભલું
નિશ્ચિંત નિષ્ઠ બેધ્યાનપણું...
તન્મય તદ્રુપ દિવ્ય પિપાસુ
નખશિખ નિર્ધાર અભીપ્સુ
ન ડગમગ ન ડરતું ભલું
નિર્ભય વિશ્વસ્ત બેધ્યાનપણું...
પ્રભુ ... પ્રભુ ...
ગેરહાજરી, અભાવ, શૂન્યમનસ્કતા, અનુપસ્થિતિ, અસાવધતા, નિહેતુક, બેદરકારી, બેફિકરાઈ, નિશ્ચિંતતા…
સામાન્ય સંદર્ભમાં આ શબ્દાર્થો મર્યાદા સૂચવે છે પણ આધ્યાત્મની પૃષ્ઠભૂમિમાં શ્રદ્ધાને મજબૂતાઈ આપતા ભાવાર્થો છે.
અડગ વિશ્વાસ જતાવતાં...જાણે!
જ્યાં સંદેહની છાંટ સુદ્ધાં નથી…
અરે! શંકાને બેફિકરાઈ ભર્યો પડકાર છે…
કહે છે ને ’ જા, થાય એ કરી જો’...એવું જાણે!
એક કૂણી હુંફાળી ધરપત સાથે...શુભેચ્છા સાથે...સર્વકંઈ સારાવાના થશે…
અભાવ છે તો અહિતનાં અંદેશાનો….કશુંક પાછળથી ચેતવતું નથી. પણ સ્વસ્થ સમર્પણમાં છે.
Absence in assurance…
Assurance thus absence…
જય હો પ્રભુ...
સાદર...
- મોરલી પંડ્યા
નવેમ્બર, ૨૦૧૭
સાદર...
- મોરલી પંડ્યા
નવેમ્બર, ૨૦૧૭
A lustre of some rapturous Infinite,
It held in the splendour of its golden laugh
Regions of the heart's happiness set free,
Intoxicated with the wine of God,
Immersed in light, perpetually divine.
A favourite and intimate of the Gods
Obeying the divine command to joy,
It was the sovereign of its own delight
And master of the kingdoms of its force.
Assured of the bliss for which all forms were made,
Unmoved by fear and grief and the shocks of Fate
And unalarmed by the breath of fleeting Time
And unbesieged by adverse circumstance,
It breathed in a sweet secure unguarded ease
Free from our body's frailty inviting death,
Far from our danger-zone of stumbling Will.
It needed not to curb its passionate beats;
Thrilled by the clasp of the warm satisfied sense
It held in the splendour of its golden laugh
Regions of the heart's happiness set free,
Intoxicated with the wine of God,
Immersed in light, perpetually divine.
A favourite and intimate of the Gods
Obeying the divine command to joy,
It was the sovereign of its own delight
And master of the kingdoms of its force.
Assured of the bliss for which all forms were made,
Unmoved by fear and grief and the shocks of Fate
And unalarmed by the breath of fleeting Time
And unbesieged by adverse circumstance,
It breathed in a sweet secure unguarded ease
Free from our body's frailty inviting death,
Far from our danger-zone of stumbling Will.
It needed not to curb its passionate beats;
Thrilled by the clasp of the warm satisfied sense
BOOK II: The Book of the Traveller of the Worlds 233
ABSENCE
There is a sovereign royalty in taking no thought for oneself. To have needs is to assert a weakness; to claim something proves that we lack what we claim. To desire is to be impotent; it is to recognise our limitations and confess our incapacity to overcome them. If only from the point of view of a legitimate pride, man should be noble enough to renounce desire. TM
There is a sovereign royalty in taking no thought for oneself. To have needs is to assert a weakness; to claim something proves that we lack what we claim. To desire is to be impotent; it is to recognise our limitations and confess our incapacity to overcome them. If only from the point of view of a legitimate pride, man should be noble enough to renounce desire. TM
Flower Name: Atalantia monophylla
Significance: Absence of DesireLuminous and fragrant, it expresses both peace and joy
No comments:
Post a Comment