આથમતો
સૂરજ
રાત્રિ
શાંત લાવે,
ચંન્દ્રમાની શીતળતા, તારાઓની ચમક ને નીરવ નિંદ્રા આપે…
રાત્રિના થંભાવમાં; મન સૃષ્ટિ સજાગ, ન જંપે!
દિન આખાનું ચક્કર, ભ્રમણ ફરી ફરી એ ચલાવે…
સ્વપનો બની જીવાય એ તૃપ્ત-અતૃપ્ત ઈચ્છાઓ,
શાને એનું યોજન કરવું વ્યસ્ત સતર્ક મનથી ગોઠવવું?
જીવાશે-થશે એટલું જ, જે જન્મ પૂર્વે પ્રયોજનમાં લેવાયેલું,
પછી વર્તન ગમે તે
કરો, એ તો એમાં પણ તંતુ
શોધી રસ્તો કાઢવાનું...
જીવન નિર્વહન;
વ્યવસાય, રોજગાર
માટે જુદો જરૂર વ્યવહાર
ને રહેવું સદા એમાં એવા જ, જે સમય-સમયની જરૂરિયાત...
વ્યક્તિગત આચરણ
રાખવું; સાફ સુથરું, માફ-ખુલ્લુ,
સંબંધ-સંજોગ પ્રમાણે, છતાં મૂળે
સાચ્ચું ને ઊંડું...
તો રહેશે હંમેશા ‘પરમ’ વ્યક્તિની
સાથે, રાખશે; હેતાળ હાથ માથે,
મજબૂત બાહુ તેડવાને અને આપશે ‘મોરલી’ વહાલથી
હુંફાળો ખોળો સૂવાને...
-
મોરલી પંડ્યા
એપ્રિલ ૭, ૨૦૧૪
No comments:
Post a Comment