તારાં
પ્રકાશનાં અજવાળાંમાં, આ આંખ ભૂલે
શ્યામ શું છે!
હવે તો શ્યામસુંદર સિવાય
ક્યાં કોઈ અશ્વેતને નિરખ્યાનું યાદ છે…
તારી જ્ઞાનસરવાણીમાં, આ કાન
ભૂલે અસાર શું છે!
હવે તો મુરલીધરનાં મધુર બંસીનાદ સિવાય
ક્યાં કોઈ સૂર-સારના શ્રવણનું ધ્યાન છે…
તારાં અસીમ શાંતિ ધોધમાં, આ જાત
ભૂલે બેચેન ટપકતી ધાર શું છે!
હવે તો સર્વવ્યાપી પૂર્ણપુરુષોત્તમ
સિવાય
ક્યાં કોઈ પ્રભાવ-ભાવમાં સ્નાન લેવાનું સ્થાન છે…
તારી કૃપા પ્રસાદી શિરોધાર્ય! ને આ અસ્તિત્વ
ભૂલે સ્વભાન શું છે!
હવે તો શ્રીકૃષ્ણનાં વહાલ-ચરણ-શરણ
સિવાય
ક્યાં સમજાતું કોઈ સર્વોચ્ચ સન્માન છે…
‘મોરલી’ નતમસ્તક!
વાસુદેવસખા! આ તો જન્મોજનમનો,
બહુમાન ભર્યો સંગ-આધાર છે…
-
મોરલી પંડ્યા
મે ૧, ૨૦૧૪
No comments:
Post a Comment