સૃષ્ટિની વિધીનું
ગતિચક્ર પાકું!
લયમાં લય ભેળવતું ચાલતું,
જોગ-સંજોગનો સુમેળ સાંધતું
વિશ્વાસે ચાલતું સમયચકરડું!
સ્વીકારી લે, ભવસુકાન મૂક તું!
બળવાન બનીને આત્માજોગું,
ઊર્ધ્વે ઊંચેથી ધરામાં પરમવું,
પંખ આધારે ઊડ! મુક્ત થા તું!
પીંખીપીંખીને
આ ઝીણું અમથું,
શાને ગોઠવવું ખાલી, અમસ્તું?
છોડ ગગનમાં, એ વહેતું રમતું,
લેશે ભાર, દેશે સાથ સથવારું!
પ્રભુને શરણે
નમતું ગમતીલું,
બન પરમબાળ એણે ઝીલેલું,
આત્મ મસ્ત, બેફિકર જીવ તું,
'મોરલી' રંગેચંગે પાર પાડતું.
- મોરલી પંડ્યા
જુલાઈ ૯, ૨૦૧૫
|
No comments:
Post a Comment