સૃષ્ટિની વિધીનું
ગતિચક્ર પાકું! 
લયમાં લય ભેળવતું ચાલતું, 
જોગ-સંજોગનો સુમેળ સાંધતું 
વિશ્વાસે ચાલતું સમયચકરડું! 
 
સ્વીકારી લે, ભવસુકાન મૂક તું! 
બળવાન બનીને આત્માજોગું, 
ઊર્ધ્વે ઊંચેથી ધરામાં પરમવું, 
પંખ આધારે ઊડ! મુક્ત થા તું! 
 
પીંખીપીંખીને
આ ઝીણું અમથું, 
શાને ગોઠવવું ખાલી, અમસ્તું? 
છોડ ગગનમાં, એ વહેતું રમતું, 
લેશે ભાર, દેશે સાથ સથવારું! 
 
પ્રભુને શરણે
નમતું ગમતીલું, 
બન પરમબાળ એણે ઝીલેલું, 
આત્મ મસ્ત, બેફિકર જીવ તું, 
'મોરલી' રંગેચંગે પાર પાડતું. 
 
- મોરલી પંડ્યા 
જુલાઈ ૯, ૨૦૧૫ 
  
 | 
No comments:
Post a Comment