કોઈ કોષ-જગતનાં ખુણે, અસ્વરૂપી સમુદાયમાં,
ફક્ત ‘અનુભવ’ બની રહી હોત?
મન-પ્રાણ-શરીરનાં કંઈક કેટલાય,
સંચિત-પ્રારબ્ધ જીવવાને તકની રાહ જોતી હોત?
ગત જન્મોનાં કદાચ ભૂંસાતાં સ્મરણો,
વાગોળતી કે ભૂંસવાને ઝઝૂમતી
હોત?
પણ પ્રભુ...અહીં જો આ જન્મમાં,
તારું રક્ષણ-સ્મરણ-અર્પણ છે એટલે એ અવસ્થામાં પણ...હોત?
હું અદ્શ્ય, તું અદ્શ્ય
ને એ અદ્શ્યતામાં પણ સમર્પિત હોત…
તારી કૃપા સાથે એમાં પણ પ્રકાશ લઈ જીવંત હોત…
તમ ચેતનાપટમાં વહેવું, પછી ક્યાં, કયું સ્વરૂપ
કે જન્મ-અજન્મ?
‘મોરલી’ બસ! બધે, બધું પ્રભુનું કાર્ય ને બસ 'હોવું'...જ હોત…
- મોરલી પંડ્યા
સપ્ટેમ્બર ૧૭, ૨૦૧૪
No comments:
Post a Comment