પ્રભુ, ક્યાં ખબર હતી કે આ જીવન બનશે શરણું તારું!
તારી જ દીધેલી પાંખે ઊડું ને બને એ આસમાન તારું!
કણ-કણ હવાનાં ભરું ને બને શ્વાસનું વહન તારું!
ધબકતું આ હ્રદય ને એમાં ઊર્મિશીલ સાગર તારું!
તમ રચ્યાં આ જણ-જીવન, પછી શું રહ્યું કંઈ કહેવા-કરવાનું?
મુક્તિ, શાંતિ ને
‘મોરલી’ પરમ આનંદ! બસ! હવે મહાલવાનું…
પ્રભુ...આનંદ...આનંદ...આનંદ...
ૐ શાંતિઃ… ૐ શાંતિઃ… ૐ શાંતિઃ…
- મોરલી પંડ્યા
સપ્ટેમ્બર ૪, ૨૦૧૪
No comments:
Post a Comment