ખરવાં દો એ શબ્દો...

ખરવાં દો એ શબ્દો, વણબોલાયેલાં જવા દો જરી …

અક્ષર અક્ષર શરીરમાં એમ જ, સમેટાવાં દો જરી…

ઘણું બોલવાંનું  ને કહેવાંનું, વળતું બાકી છે હજી!

નિષ્કીય રાખી એને એમ જ, વેરાવાં દો જરી …

સણસણતાં જવાબો હિસાબનાં, રહ્યાં બાકી છે હજી!

નપુસંક બનાવી એને એમ જ, સૂકાવાં દો જરી …

વર્ષોથી અંદર ધરબાયાં, ઘૂંટાઈ રહ્યાં છે હજી!

જ્ઞાન-શાતામાં ઠારી એને એમ જ, ભૂંસાવાં દો જરી …

અંદર, અરસપરસ ઉગ્ર બની ઊભરાય ઘણું છે હજી!

છોડી પ્રહાર, એ ફરતાં ચક્કરને, તૂટવાં દો જરી …

પુરાવો એનો વાતાવરણમાં, મૂકો એ કરતાં, હજી

ચૂપચાપ જીગરમાં ઢાંકીને જીરવાઈ જવા દો જરી …

અંતે ‘મોરલી’, પ્રભુઅર્પણમાં મુદ્દો ઓગળી જવા દો, બનો ઋણી…

ને વાકશુધ્ધિમાં દિવ્યશક્તિની શરૂઆત થઈ જવા દો કૃપા થકી …

- મોરલી પંડ્યા

ઓક્ટોબર ૧૦, ૨૦૧૪