મા, તુજ હાથ મારે શિરે,
સર્વ અમૂલ્ય તારે સ્પર્શે.
તું સર્વોપરી, સર્વકારી,
સર્વરક્ષી, તું સર્વવ્યાપી.
ઘડીએઘડીએ ઘટતું સર્વે
સંભાષણ તારું, શિખ પરત્વે.
ઊપર-નીચે-કોરે કોરે,
પ્રવર્તે પ્રભાવ નિરંતર ચૂમે.
દિવ્ય સાગર શીશ ઊર્ધ્વે,
ધોધ વહી કણ કણને સ્પંદે.
ઊર્જા, લક્ષ્ય, હાર્દ શ્વસે,
‘મોરલી’ સર્વસ્વ, તારે હસ્તે…
- મોરલી પંડ્યા
ડિસેમ્બર ૨૨, ૨૦૧૪
|
No comments:
Post a Comment