મા, તુજ હાથ મારે શિરે, 
સર્વ અમૂલ્ય તારે સ્પર્શે. 
  
તું સર્વોપરી, સર્વકારી, 
સર્વરક્ષી, તું સર્વવ્યાપી. 
  
ઘડીએઘડીએ ઘટતું સર્વે 
સંભાષણ તારું, શિખ પરત્વે. 
  
ઊપર-નીચે-કોરે કોરે, 
પ્રવર્તે પ્રભાવ નિરંતર ચૂમે. 
  
દિવ્ય સાગર શીશ ઊર્ધ્વે, 
ધોધ વહી કણ કણને સ્પંદે. 
  
ઊર્જા, લક્ષ્ય, હાર્દ શ્વસે, 
‘મોરલી’ સર્વસ્વ, તારે હસ્તે… 
  
- મોરલી પંડ્યા 
ડિસેમ્બર ૨૨, ૨૦૧૪ 
 | 
No comments:
Post a Comment