અંધકારને વધવા
તેજ કિરણો જોઈતાં હોય છે.
ગમે તેવો ઘેરો પ્રભાવસીમા સીમિત જ હોય છે.
જામવા પ્રકાશ
સાથે જ બાથ ભરવી પડતી હોય છે.
ગમે તેટલું ઘાટું તો પણ તણખા સામે હારવું પડે છે.
ઓળખમાં અજવાળાંની
બાદબાકીનો ફાળો હોય છે.
જ્યોત પ્રજ્વળી, પછી આજુબાજુ જ ઘૂમવું
પડતું હોય છે.
એ પ્રકાશની
પરખ કેડીનો મુકામ બની શકે છે.
ઊજાસની કાયમી જગ્યા ક્યારેય ક્યાં લઈ શકે છે.
અંધકારથી બીતો
અંદરનો જ અંધકાર હોય છે.
એનાથી છૂટવાં પાછો તેજનો જ સહારો હોય છે.
અંતરજ્યોત
પ્રગટી પછી ઊજળું માહ્યલું હોય છે.
પ્રભુ ચેતના વસવાટ બંધુ જ 'મોરલી' સૂર્ય હોય છે.
- મોરલી પંડ્યા
જુન ૧૭, ૨૦૧૫
|
No comments:
Post a Comment