રાખજો હાથ પકડી,
મા! 
ન ખોવાશો, અહીંતહીં. 
આંખે સંસારપટ્ટી હજી, 
એકલી કેટલી વાર શોધીશ? 
  
ફરજથી જ ચાલવું, મા! 
ભલે તેં સમજ દીધી, 
એ ક્યાં, કેટલી વધેઘટે 
એકલી કેટલો હિસાબ રાખીશ? 
  
સાથ છૂટવો હવે ભારે,
મા! 
બંન્નેને નુકસાન ભારી. 
આપણું તો અરસપરસનું, 
એકલી થોડી પહોંચી વળીશ? 
  
બસ! આમ જ સાથસાથે,
મા! 
સાથી સાચ્ચાં નિષ્ઠા ભરી. 
આવતું-જતું અન્યોન્ય મજબૂત, 
એકલી થોડી?, મા સજોડી 'મોરલી'! 
  
- મોરલી પંડ્યા 
એપ્રિલ ૧, ૨૦૧૫ 
 | 
No comments:
Post a Comment