રાખજો હાથ પકડી,
મા!
ન ખોવાશો, અહીંતહીં.
આંખે સંસારપટ્ટી હજી,
એકલી કેટલી વાર શોધીશ?
ફરજથી જ ચાલવું, મા!
ભલે તેં સમજ દીધી,
એ ક્યાં, કેટલી વધેઘટે
એકલી કેટલો હિસાબ રાખીશ?
સાથ છૂટવો હવે ભારે,
મા!
બંન્નેને નુકસાન ભારી.
આપણું તો અરસપરસનું,
એકલી થોડી પહોંચી વળીશ?
બસ! આમ જ સાથસાથે,
મા!
સાથી સાચ્ચાં નિષ્ઠા ભરી.
આવતું-જતું અન્યોન્ય મજબૂત,
એકલી થોડી?, મા સજોડી 'મોરલી'!
- મોરલી પંડ્યા
એપ્રિલ ૧, ૨૦૧૫
|
No comments:
Post a Comment