કેવું અજોડ છે આ સગપણ!  
જન્મોજનમ સમર્પણનો સંબંધ! 
  
જન્મેજન્મે સમજાય આ ગોઠવણ, 
વધું ઊંડો તીવ્ર થતો જાય આ સંપર્ક! 
  
અનુભવે આવે જરૂરી સમજણ 
ઘડાતો ઘડાતો બને ડાહ્યો-પક્વ જણ 
  
જ્યાં સુધી ન માને, છે એ હરિ-અંશ, 
ઘટમાળ દોરી જાય ને ભંગાવે ભ્રમ! 
  
એક સમય તો આવે જ, તૂટે અહં 
સર્વસ્વ સામે હારે હોડ ને મૂકે ચડસ! 
  
પ્રભુ જ સર્વોચ્ચ! સ્વીકારે વિના પ્રપંચ, 
છોને હોય છેલ્લો શ્વાસ ને અંતિમ સમજ! 
  
એ સાથે ‘મોરલી’, ધરે સર્વ જીવન પ્રભુચરણ, 
જીવ યાચે માફી થકી, માંગે જીવન તર્પણ…  
  
- મોરલી પંડ્યા  
નવેમ્બર ૨, ૨૦૧૪ 
   | 
No comments:
Post a Comment