નાચું તા તા થૈ!

હું પ્રભુબાળ, નાચું તા તા થૈ!
વહેંચું અઢળક, જે દીધું તેં કંઈકંઈ…

રાખું પંડતણું, શાને છાનું લઈ!
તેં જ દીધું વહેંચવાને, આપ્યાં કરે કંઈક!

શિશુ તવ ખોળા ને ચરણોનો, માઈ!
શાને ખૂટે જરા સરખું પણ કંઈ?

હ્રદયે વસે છે જે આનંદ! વધે,
જ્યારે, તારો એ પ્રસાદ આરોગે કોઈ…

પૃથ્વી તણી આ સફરમાં, કોઈ ક્યાં કંઈ!
તારું કાર્ય, તારાં બાળકો, ભલે માણે સર્વકોઈ…

નાનું સરખું, થોડું ઘણું, જે થઈ શકે કંઈ!
તત્પર ‘મોરલી’ સંનિષ્ઠ, આનંદમય ને નાચે તા તા થૈ!

-         મોરલી પંડ્યા

માર્ચ ૧૨, ૨૦૧૫