પ્રભુ, વિશ્વનો વ્હાલો, પ્યારો 
આજ આ અહં સંપૂર્ણ દેખાયો! 
 
જાત જરુરી
માન્યો હતો, 
આજ વરવાં રુપે ભાસ્યો! 
 
એ જ સ્વ-રુપનો
ચહેરો હતો, 
આજ વિકૃત વિરોધી જાણ્યો! 
 
યોગ્યતા દેવા
પાત્ર હતો, 
આજ સર્વ-નાશી લાગ્યો! 
 
સ્થિરતા, સમતા, પ્રકાશનો, 
આજ અવરોધી સમજાયો! 
 
કણમાં પણ, નાનો અમથો! 
આજ ડરાવતો, ખટકતો, વાગ્યો! 
 
તન-મન-પ્રાણ-હ્રદયનો, 
આજ નિઃશેષ સમર્પણ પામ્યો! 
 
સમગ્ર આધાર, શાંતિ શોષતો, 'મોરલી' 
ને  આજ ઊત્સવ ઊજવાયો! 
 
- મોરલી પંડ્યા 
માર્ચ ૨૩, ૨૦૧૫ 
 
  
 | 
No comments:
Post a Comment