મા…
આભાર શું
માનું તારો, 
ટુકડો છે, તારાં જ જીવનો, 
છે તારો જ અંશ પાક્કો, 
તારો જ તારાંથી છે જીવતો!
 
 
મનબુદ્ધિ દઈ શણગાર્યૉ, 
જરા દેહ જુદો પહેરાવી દીધો. 
હ્રદયથી તવહ્રદયે જોડાયેલો, 
તારો જ અભિન્ન વંશ છે આતો. 
  
 
ઘડીઘડી સમર્પિત રહેતો, 
ભેદ-ભ્રમથી છૂટેલો, ખુલ્લો! 
તમ અણુ ભાગ, સાચુકલો. 
તારાં પ્રેમ-ચેતના એ જડી દીધો. 
  
જુદાં આકાર વેષે છે દેખાતો, 
જણ કણમાં અનન્ય શ્વસતો! 
'મોરલી' મહીં-તહીં
સર્વસ્વ ઓ! 
જગ અંશઅંશ તુંજથી ભરાતો!
 
 
-         મોરલી પંડ્યા 
માર્ચ ૩૦, ૨૦૧૫ 
  
 
 | 
No comments:
Post a Comment